Metody otrzymywania mydła

• Metoda na zimno – stosowany powszechnie przez osoby robiące mydła samodzielnie, proces neutralizacji następuje po wylaniu masy do formy. Po zmieszaniu oleju i zasady mieszaninę wylewa się do form.
• Metoda częściowego podgrzewania – po zmieszaniu oleju i zasady mieszaninę podgrzewa się na łaźni wodnej (na parze) tak by neutralizacja zaszła przed wylaniem do form.
• Metoda na ciepło – wszystkie składniki znajdują się w jednym naczyniu. Ogrzewanie rozpoczyna neutralizację. W warunkach przemysłowych w czasie tego procesu oddziela się od mydła glicerynę.
• Mydła transparentne – mydła staja się przezroczyste po dodaniu rozpuszczalników (alkoholu etylowego, gliceryny) do mieszaniny oleju i zasady. Zapobiega to wytrącaniu cząsteczek mydła podczas ochładzania. Mydła te są zwane glicerynowymi choć nie trzeba stosować tego surowca w celu ich otrzymania. Mydła te mogą wysuszać skórę. 
• Stopić i wylać – metoda otrzymywania mydeł ze stopienia innych mydeł. Można dodawać do tego naturalnych składników (olei, olejków eterycznych) ale nadal podstawą tego mydła będzie mydło które stopiliśmy. 

Konserwanty
Utlenianie kwasów tłuszczowych/olei powoduje ich jełczenie i psucie. Naturalnymi, polecanymi przez nas konserwantami są olejowy wyciąg z marchwi, witamina E i ekstrakt z nasion grapefruita. Produkty te zawierają bardzo silne antyoksydanty takie jak witaminy A, E i C, które to mogą spowolnić proces jełczenia.
Formulacje mydeł prezentowane na naszej stronie nie wymagają stosowania dodatkowych konserwantów, chyba że zastosujemy składnik bardzo podatny na jełczenie np. świeże owoce czy inne składniki roślinne. 


Niezbędne wyposażenie

• Duża, nierdzewna misa (im większa tym lepsza). Misa przeznaczona jest do mieszania, większa zabezpiecza w lepszym stopniu przed rozpryskami. 
• Szklana lub plastikowa zlewka do mieszania wodorotlenku i wody (lub inny pojemnik – ale musi być odporny na wysoką temperaturę – w trakcie rozpuszczania wodorotlenku wydziela się duża ilość ciepła). Zlewka powinna być dopasowana do ilości potrzebnego ługu – zastosowanie zbyt dużej zlewki spowoduje zbyt szybkie obniżenie temperatury ługu i konieczność jego podgrzewania. 
• Pojemnik do podgrzewania oleju. Jeśli używasz kuchenki – zastosuj nierdzewny garnek, jeśli kuchenki mikrofalowej – odpowiedni pojemnik. 
• Termometr szklany lub nierdzewny – najlepiej dwa – jeden dla ługu i drugi dla oleju.
• Ubranie ochronne: koszula z długimi rękawami, spodnie, buty (z osłoniętymi stopami), okulary ochronne i gumowe rękawiczki. Na wszelki wypadek trzymaj w pobliżu butelkę octu do neutralizacji zachlapań ługiem. 
• Formy do mydeł: plastikowe, drewniane, tekturowe. 
• Łyżeczki miarowe, rękawiczki kuchenne i plastikowe szpatułki.
• Waga kuchenna (jeśli nie korzystasz z naszych gotowych zestawów).

• Otrzymywanie mydeł nie jest przeznaczone dla dzieci ze względu na używanie wodorotlenku sodowego – silnie żrącej substancji.
• Należy stosować czysty wodorotlenek sodu a nie środki do czyszczenia (takie jak popularny kret) gdyż zawierają one inne związki między innymi jony glinu, których należy unikać w mydłach.
• Pojemnik z wodorotlenkiem powinien być zawsze szczelnie zamknięty – wilgoć i zawarty w powietrzu dwutlenek węgla reaguje z zasadą i obniża jej skuteczność zmydlania.
• W przypadku połknięcia wodorotlenku skutki mogą być śmiertelne.
• Przy pracy z ługiem należy pamiętać o noszeniu ubrania ochronnego – gumowych rękawic, koszuli z długimi rękawami i okularów ochronnych do oczu.
• Pracuj w dobrze wentylowanych pomieszczeniach – podczas mieszania wody z wodorotlenkiem wydzielają się szkodliwe opary, które mogą drażnić płuca.
• Zawsze przy pracy z ługiem sodowym miej pod ręką butelkę z octem – do neutralizacji wycieków czy zachlapań wodorotlenkiem.
• Ług sodowy może usunąć farbę więc uważaj by nie doszło do kontaktu ze świeżo malowanymi powierzchniami. Jeśli jednak dojdzie do takiego kontaktu natychmiast zmyj ług wodą z detergentem, a następnie spłucz wodą i wytrzyj do sucha.
• Świeżo otrzymane mydło może być żrące dla skóry, należy uważać na bezpośredni kontakt świeżego mydła ze skórą przynajmniej przez pierwsze 48 godzin. W przypadku takiego kontaktu skórę należy przemyć octem a następnie dużą ilością wody.
• Do produkcji mydła nie należy stosować pojemników z cynku, cynu czy glinu (aluminium) – ług będzie z nimi reagował. Polecamy stosowanie pojemników ze szkła, plastiku, stali nierdzewnej, emaliowanych oraz odpornej na podgrzewanie kamionki. 

• Po 3 tygodniach leżakowania mydła są gotowe do wykańczania i pakowania. Poniżej przedstawiamy kilka możliwości indywidualizacji, upiększania mydeł. Są to jedynie wskazówki jak można postępować, traktujmy je jako przewodnik a nie ścisłe reguły. 
• W celu usunięcia zewnętrznej warstwy mydła kostki mydła należy polerować szorstkim materiałem lub kawałkiem wełny. W celu uzyskania efektu fali należy nożem ząbkowanym zrobić falkę na jednej z powierzchni. 
• Mydło można wprosty sposób udekorować owijając je szarym papierem, kawałkiem materiału, tworząc banderolę, tak by mydło wystawało po centymetrze z każdej strony. Mydło takie można wziąć do ręki i powąchać, zobaczyć jego kolor i teksturę.